نه هیچ، نه همه....

واضحه که هر آدمی مرکز جهان خودشه. من مرکز جهان خودمم و تو  هم مرکز جهان خودتی. این منطقی و غیرقابل اجتنابه.

حالا اینکه کسی که مرکز جهان خودشه، به کس دیگه ای القا کنه که نقطه پرگار وجودشه، یعنی حرف بی‌خود زدن، یعنی از بازه ی منطق خارج شدن. یعنی رفتن به سراشیبی تند احساسات. یعنی سقوط ناگزیر رابطه و در نهایت شنیدن یا گفتن: "من برات هیچی نیستم."

‌